Η Νόηση είναι η Λογική και το Συναίσθημα φωτίζει τον δρόμο
Το συναίσθημα όπως έχουμε πει, είναι η πυξίδα μας. https://careandcasual.com/careandcasual-blog-ta-synaisthimata-ws-piksida-sti-zoi-mas-agapi-stilianoudaki/
Τα συναισθήματα μας δείχνουν, πως νιώθουμε και προς τα που θα κινηθούμε.
Η Νόηση από την άλλη, είναι η Λογική μας.
Είναι η συνειδητή σκέψη μας. Είναι σαν ένας Χάρτης.
Ο Χάρτης έχει να κάνει με πολλά κομμάτια όπως, η Ικανότητα Αξιολόγησης μιας απόφασης, έχει να κάνει επίσης, με γνωστικά κομμάτια του εαυτού μου.
Τα Γνωστικά κομμάτια είναι, η αυτοαντίληψη μου, όπως για παράδειγμα, την δεξιότητα να γνωρίζω τα όρια μου, τους περιορισμούς μου και τις δυνατότητές μου. Για παράδειγμα δεν έχω την εμπειρία να μαγειρέψω σε επαγγελματική κουζίνα. Και αυτό το ξέρω.
Γνωστικό κομμάτι είναι και η ανάλυση των πληροφοριών. Για παράδειγμα όταν πρέπει να αποφασίσω για μια νέα δουλειά, η Λογική συγκρίνει, μισθό, τοποθεσία, προοπτικές καριέρας και προσωπικές ανάγκες, ώστε να πάρω μια συνειδητή απόφαση. Αυτό το γνωστικό κομμάτι που έχει να κάνει με την λογική είναι καθοριστικό για την λήψη απόφασης.
Όταν Συναίσθημα και Λογική, συνεργάζονται, μπορούμε όχι μόνο να βρίσκουμε τον δρόμο μας, αλλά και να τον περπατάμε με σοφία και ανθρωπιά.
Διότι όταν αυτά τα δύο κομμάτια συνεργάζονται σημαίνει ότι, το ένα συμπληρώνει το άλλο. Είναι σαν τον Καπετάνιο που καθορίζει την πορεία. Βλέποντας τον χάρτη, υπολογίζει κινδύνους και κατανοεί που είναι το σωστό πέρασμα.
Τι γίνεται όμως, όταν αυτά τα δύο δεν συνεργάζονται;
Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις, που το συναίσθημα και η νόηση δεν είναι σε συμφωνία.
Αυτό σημαίνει ότι: Συγκρούονται το Συναίσθημά μου με την Λογική μου.
Για παράδειγμα: Θέλω να ακολουθήσω ένα πρόγραμμα δίαιτας, διότι ξέρω ότι έχω κάποια κιλά παραπάνω. Αυτό το γνωρίζω. Αυτό είναι η νόηση.
Αλλά έχω και το συναίσθημά μου που φωνάζει, “Θέλω γλυκό” και έτσι, δεν συνεργάζεται με την λογική μου γιατί, η επιθυμία μου για γλυκό με παρασύρει. Και τότε, προκύπτουν διάφορα φαινόμενα όπως:
Το άτομο παίρνει λανθασμένες αποφάσεις
Παίρνει λανθασμένες αποφάσεις όταν κάποιος καταπιέζει υπερβολικά το συναίσθημά του. Αυτή η καταπίεση του συναισθήματος κάνει την λογική να παρακάμπτεται. Κάνει την λογική να σαλεύει. Γεννιέται μέσα του ο θυμός που οδηγεί συχνά σε εκρηκτικές αντιδράσεις. Αντιδράσεις χωρίς σκέψεις.
Υπάρχει έντονο στρες και εσωτερική ένταση.
Αυτή η αίσθηση “Θέλω” αλλά “δεν μπορώ” δημιουργεί έντονο άγχος, ενοχή, και εσωτερική σύγχυση.
Δεν μπορεί να ελέγξει το άτομο τις πράξεις του.
Όταν τα συναισθήματα υπερτερούν της νόησης, είναι πιο δύσκολο να τηρήσει το άτομο κανόνες, όρια ή μακροπρόθεσμους στόχους.
Για παράδειγμα, ξέρω ότι πρέπει να χάσω τα κιλά και ότι δεν πρέπει να φάω μια ολόκληρη σοκολάτα το βράδυ αλλά η συναισθηματική μου ανάγκη είναι πιο δυνατή.
Το ίδιο συμβαίνει και με τα οικονομικά, ξοδεύω παρά τον προγραμματισμό.
Το ίδιο μπορεί να συμβεί και στην εργασία, να αναβάλλω κάτι σημαντικό επειδή εδώ που βρίσκομαι διασκεδάζω.
Οι στόχοι γίνονται πιο δύσκολοι στο να τηρηθούν.
Αυτό συμβαίνει, καθώς το συναίσθημα ενημερώνει: “Έχω αυτή την ανάγκη”
Η λογική επεξεργάζεται αυτή την ανάγκη και προσπαθεί να την ελέγξει. Διότι η λογική αυτό δεν το εγκρίνει.
Αυτό ίσως, κάνει τον άνθρωπο να συγκρούεται μέσα του, γιατί μπορεί να έρχεται σε σύγκρουση με αξίες με κοινωνικές προσδοκίες και αποφεύγει την ανάγκη του. Την βάζει κάτω από το χαλί και νιώθει πολύ άσχημα γι αυτό.
Το αποτέλεσμα είναι ότι το άτομο νιώθει ενοχή, άγχος, δυσφορία επειδή καταπιέζει ή αγνοεί τις ανάγκες του.
Το συναίσθημα όμως, συνεχίζει να χτυπιέται, και να στέλνει σήματα.
Έχετε δει κάτι παιδάκια που χτυπιούνται στο πάτωμα; που δείχνουν ξεκάθαρα στους γονείς τους την ανάγκη τους και την επιθυμία τους; https://www.psychology.gr/selfhelp/7073-syndesi-me-to-esoteriko-paidi.html
Έτσι είναι και το συναίσθημα όταν δεν ικανοποιείται. Χτυπιέται.
Η Λογική είναι σαν τον γονιό και του λέει “Μην φωνάζεις, πρέπει να καθίσεις ήσυχα”. Είναι σαν να πεινάς, και να σου λένε “δεν μπορείς να φας”. Αυτό λοιπόν έχει συνέπειες, τόσο για τον εαυτό, όσο και για τους άλλους. Δυστυχώς.
Όταν αυτή η ανάγκη είναι έντονη, έρχεται ο εαυτός σε μια Σχάση. Δημιουργείται μια αίσθηση δίχως διέξοδο. Νιώθει το άτομο ότι χάνει τον εαυτό του.
Δημιουργείται ένα αίσθημα χαμένου εαυτού. Όταν αυτό είναι μακροπρόθεσμο χάνει την επαφή με το “ποιος είναι πραγματικά”. “Δεν ξέρει ποιος είναι”.
Τι σημαίνει αυτό πρακτικά
Ο Εγκέφαλος λειτουργεί σαν δύο ομάδες. Σκέψου σαν να θέλεις να πας σε δύο αντίθετες κατευθύνσεις. Δεν μπορείς να πας και στις δύο ταυτόχρονα.
Η Λογική ομάδα είναι ο γονιός. Προσπαθεί να ελέγξει. “Όχι δεν θα πας από εκεί”
Η Συναισθηματική ομάδα είναι το παιδάκι μέσα μας και απαιτεί, αντιδρά με ένστικτα, με παρορμήσεις και ανάγκες.
Ποιο είναι το αποτέλεσμα όταν δεν συντονίζονται Λογική και Συναίσθημα;
Όταν αυτά τα δύο δεν συντονίζονται,το αποτέλεσμα είναι ότι: H ψυχολογική ισορροπία διαταράσσεται και εμφανίζεται στρες, άγχος, αυτοάνοσα, καρκινάκια, καρδιακά προβλήματα, σύγχυση, ακόμα και αίσθηση αποπροσανατολισμού.
Και προς θεού, δεν λέμε ότι τα ψυχολογικά φαινόμενα προκαλούν άμεσα όλες τις ασθένειες. Ωστόσο η ψυχολογική ένταση μπορεί να λειτουργήσει ως παράγοντας, που πυροδοτεί ή επιβαρύνει σωματικά προβλήματα, ειδικά όταν είναι χρόνιο στρες ή συνεχής εσωτερική πίεση.
Στην συνέχεια συμβαίνει το άτομο να αποδυναμώνεται η αυτοπεποίθησή του και να αμφιβάλλει για τις επιλογές του. Να νιώθει εξάντληση και να έχει μια δυσκολία στο να δράσει.
Διότι Δεν ζει Αυθεντικά.
Εμείς θέλουμε η Νόηση και το Συναίσθημα να ισορροπούν.
Το συναίσθημα δεν είναι αντίπαλος της λογικής. Το συναίσθημα έρχεται να μας δείξει τον δρόμο, να μας καθοδηγήσει στις αποφάσεις μας και να μας κρατήσει συντονισμένους με τις ανάγκες και τις αξίες μας.
Όταν η λογική και το συναίσθημα συνεργάζονται, η εσωτερική μας ισορροπία ενισχύεται και οι αποφάσεις μας γίνονται συνεπείς, συνειδητές και ολοκληρωμένες.
