Η Συνεχής εξέλιξη της ψυχής, του νου και του σώματος
Κάθε στιγμή της ζωής μας, ανάλογα με την ηλικία, το περιβάλλον και τις ικανότητές μας- Αυτές που έχουμε ή που δεν έχουμε- διαμορφώνεται μέσα μας μια συγκεκριμένη ψυχολογική κατάσταση.
Αυτή η κατάσταση συνδέεται άμεσα με τις γνώσεις, τη νόηση, την ψυχική και συναισθηματική μας ωριμότητα, καθώς και το επίπεδο σωματικής μας επίγνωσης.
Για παράδειγμα:
Ένα παιδί 7 χρονών όταν χάνει ένα παιχνίδι θα νιώσει απογοήτευση και μπορεί να κλαίει ή να φωνάζει.
Δεν έχει την ωριμότητα, ούτε και την δυνατότητα, να διαχειριστεί πλήρως τα συναισθήματά του ή να δει τις λύσεις με ψυχραιμία, και γι αυτό θέλει άμεση παρηγοριά από τους γονείς του ή τους φίλους του.
Ένας ενήλικας, που ίσως χάσει το κινητό του τηλέφωνο, θα νιώσει δυσφορία ή εκνευρισμό, αλλά θα παραμείνει ψύχραιμος.
Σκέφτεται λογικά τι μπορεί να κάνει. Ίσως μέσω εφαρμογών να προσπαθήσει να εντοπίσει την συσκευή του ή να επικοινωνήσει με τον πάροχο για μπλοκάρισμα της SIM.
Η Ωριμότητα είναι μια δυναμική διεργασία. Δεν είναι σταθερή. Οι δυνατότητες μας μεταβάλλονται με τον χρόνο. Σήμερα δεν μπορώ να διαχειριστώ μια κατάσταση με έναν τρόπο, αύριο ίσως ναι, ή και το αντίστροφο. Αυτή η μεταβλητότητα δεν είναι αδυναμία, αλλά φυσικό μέρος της ανθρώπινης ανάπτυξης εδώ
Ωριμάζουμε καθ’ όλη την διάρκεια της ζωής μας.
Γνώση των δυνατοτήτων και των περιορισμών μας
Η Αυτογνωσία είναι η βάση της ωριμότητας.
Να γνωρίζω τι μπορώ και τι δεν μπορώ να κάνω, να κατανοώ το πλαίσιο μέσα στο οποίο βρίσκομαι- αυτό είναι το γνωστικό κομμάτι του εαυτού μου και προέρχεται από την νοητική και συναισθηματική μου ωριμότητα
Για παράδειγμα:
Ένα απόγευμα, μια φίλη/ος μου, μου μιλάει απότομα και άδικα. Η πρώτη μου παρόρμηση είναι να θυμώσω, να απαντήσω αμέσως, να υπερασπιστώ τον εαυτό μου.
Όμως εκείνη την στιγμή, επειδή είμαι θυμωμένη/ος, το κλειδί είναι αν μπορώ να ρυθμίσω το συναίσθημά μου. Δηλαδή να “Πατήσω παύση”
Αντί να αντιδράσω, παίρνω μια βαθιά ανάσα και λέω στον εαυτό μου:
“Τώρα δεν χρειάζεται να απαντήσω. Μπορώ να το σκεφτώ λίγο πρώτα”
Την επόμενη μέρα, όταν τη συναντώ ξανά, το συζητάμε . Μου εξηγεί ότι είχε μια δύσκολη μέρα και ξέσπασε χωρίς να το θέλει.
Αν είχα αντιδράσει έντονα, ίσως θα είχαμε χαλάσει τη σχέση μας.
Αλλά η επιλογή να σταθώ, να παρατηρήσω και να μην μπω αμέσως στη σύγκρουση, έδειξε συναισθηματική ωριμότητα εδώ
Γιατί η ωριμότητα δεν είναι να μην θυμώνεις ποτέ, αλλά να γνωρίζεις πότε αξίζει να μιλήσεις και πότε να σωπάσεις.
Η Πρόκληση στη διαφωνία
Όταν οι άνθρωποι συζητούν και συμφωνούν, όλα φαίνονται εύκολα.
Η πραγματική δοκιμασία της ωριμότητας όμως εμφανίζεται όταν διαφωνούμε.
Τότε είναι που χρειάζεται συνειδητή προσπάθεια, να βγούμε από τις αυτοματοποιημένες αντιδράσεις μας.
Το να σεβόμαστε τον άλλο όταν συμφωνεί μαζί μας είναι απλό.
Το να τον σεβόμαστε όταν διαφωνεί, είναι άσκηση ωριμότητας, ενσυναίσθησης και συναισθηματικής ισορροπίας.
Η σημασία της επεξεργασίας και της καθοδήγησης
Η Ικανότητα επεξεργασίας των εμπειριών, των συναισθημάτων και των σκέψεων μας είναι καθοριστική.
Όταν δυσκολευόμαστε να το κάνουμε μόνοι μας, είναι ωφέλιμο να έχουμε έναν άνθρωπο εμπιστοσύνης ή ένα σύμβουλο που είναι ειδικός και ξέρει πως και πότε να μας μιλήσει.
Ένας ώριμος επαγγελματίας γνωρίζει όχι μόνο τι πρέπει να ειπωθεί, αλλά και τι δεν πρέπει. Ο Τρόπος του έχει οικολογία- δηλαδή σεβασμό, αρμονία και ισορροπία με το ψυχικό μας σύστημα.
Η ανθρώπινη ωριμότητα είναι κάτι που χτίζουμε καθ΄ όλη την διάρκεια της ζωής μας.
Εξελίσσεται μαζί με τις εμπειρίες μας, τις σχέσεις μας και τον βαθμό συνειδητότητας που αποκτούμε.
Το να γνωρίζουμε τις δυνατότητές μας, να αποδεχόμαστε τους περιορισμούς μας και να στεκόμαστε με σεβασμό απέναντι στους άλλους – ειδικά όταν διαφωνούμε- είναι ίσως οι πιο αληθινές εκφράσεις της ωριμότητας.
